ACILARIMIZA SAHİP ÇIKALIM
Her birimiz birer acı edinelim kendimize
Sahip çıkalım acılarımıza
Elimizden geldiğince
Dilimiz döndüğünce anlatalım orda burda
Acılarımıza acı katıp çoğaltalım
Çoğaldıkça daha çok insanı ürkütelim kendimizden
Kendimizi bile ürkütelim.
Bir acı bulalım
Açılsın kalbimiz yarılsın ta ortasından
Kanatalım yaralarımızı
Setredip içimize akıtmak varken gözyaşlarımızı
Koyverelim boşluğuna insanların
Gözlerinin boşluğuna koyverelim
Bakışlarının bir noktaya dalıp gitmesini
Seyre dalalım
Sonra bir saz alıp elimize
Kendimize yeniden türküler çalalım
Üşüşürler belki diye
Yalnızlığımız azalır, utanır da kaybolur diye
İnanmasak da yapalım bunu
Bilsek de bugüne dek böyle olmadığını
Acılardan bir türkü çığıralım
Acıtalım insanımızı
Kendimizi acıtalım
Acındırmanın iticiliğine aldırmadan
İyi tarafları da yok değil hani
Yalnızlığın tadını çıkartalım…
M’S