KASIRGA

KASIRGA
İnsan yüzlü insanlar tanıdım
Suratına hangi bakışı fırlattımsa
Yüzü düşmeyen…
Hangi makama denk düşer ki
Gönül tahtı?
Keyfimce kuruldum yayıla yayıla
Darmadağın edene kadar kurulu düzeni
Öldüğümüzü görmemişti kimse!
Çocuk ellerim var benim
Çocuk kalbim!
Dağ gibi yüreklerin tam ortasında
Elinde kibritle oynayan
Ve tüm azarları işite işite
Dağı yakmaktan geri durmayan çocuk!
Haylaz, atılgan,
Bir adım ilerisi hakkında fikri olmayan
Acemi çocuk!
Kader kollarını açıp gel ederken
Gitmem demeyi akıl edemeyecek kadar da büyük!
Çocukluğuma ver ne vereceksen
Al ardından avuçlarınla savur küllerimi
Öksüz kalmasın benden
Beni ben eden dağlara savur
Göğün de hakkını ben veririm
Uzaklardan bakarken yıldızlara
Sessiz bir çığlık kovalarken beni
Peşine düşeceğim ben çınlayan kulakların
Soğuktan büzüşürken yalnızlığın sedası
Kaçıp gideceğim herkesten, her şeyden…
Durgunluk öncesi kopan bu fırtınada
Savrulmak varsa
Gelsin alsın
Alabora etsin beni de
Kaçıp kurtuldum sandığım kasırga!
M’S