ŞEHRİN KİNİ
Hava kirliliğinden dişleri sararan şehrin
Yüzünü fırçalamakta gece
Saçları öyle dağınık
Öylesine çatık ki kaşları
Gülümsemesiyle yorulan yanaklarından şikayetçi
Didik didik edilmiş çöpçüler
Şehir insan soluyor besbelli
İki büklüm oluyor her nefes alışında
Akışına bırak desem
Midesine kramplar girmiş oluyor
Ciğerleri insan kuruntusu kurumlarıyla dolu!
Su içine akıyor
Kir götürmez bulutlarla kaplı gökyüzünden dökülen
Şehir, kusuyor kinini
Kinle kirlenmiş kağıtların tefini dürerek!
Cadılar kazan kaynatmakta
Selvi boylu çocuklar satılıyor
Sanki panayır…
Şehir, yutuyor insanları
Semirmiş, serpilmiş.
Eşyanın tabiatı
Aykırı sesleniyor mantık hatalarına
Kimin sırtında ayak izleri var?
Kimin alnında yaşam belirtisi?
İçine aldığı insanların ağzından fışkırıyor
Şehirsiz dualar!
Körleşmeden
Kıytırık köşelerde!
M’S
