NASIR TUTMUŞ KURSAĞIM

 
NASIR TUTMUŞ KURSAĞIM
Hangi dilde söz söylersem ağrır ki için?
Hani dilden düşmeyen sözlerim var ya!
Ölü toprağı mı serildi üstüne?
Toprağın üzerine sen mi öldün?
Gidişinin ayak sesleri beynimdeyse
Uğuldamıyorsun sen
Uğuldatamıyor dilimden düşmeyenler
Bir köprü kursan
Bir yol çizsen
Bir atıverse kalbin
Bilsem ben de yaşadığını
Bende yaşadığını bilsem.
Nasır tutmuş kursağım
Kurabildiğin kadar hayal kur şimdi
Mahrem iç çekişlerime  dokunuyorum kendi ellerimle
Kaç at hangi doru haliyle kişniyor içimde?
Bilmiyorum.
Nal izleri var alnımda
Güneşin imzası var
Yağmurun yakıcı ıslaklığından da aldım
Payıma düşeni
Düşerken aldım dilimden
Kendi kelimelerimle düştüm yollara
Ve kırıp döktüm İbrahim’in baltasıyla tüm köprüleri
Altından zamanlar aktı
Zamana aktı tüm sular
Gözyaşları,
İç çekişler aktı
Bir tavşan küt küt atıyorsa sol yanımda
Hala ümidimi kesmeyebilirim ölümden!
M’S