Eylül Var!

 
EYLÜL VAR!
Sıkıntıları doldurup koynuna
Koşarak gelirdi Eylül
Dinmeyen sızılar eşliğinde…
Sizlerin uğultu sanıp başınızı kuma sokmanıza sebep olan rüzgar
Okşardı duygularımı
Yokluğunu yoklar
Saklardı sinesinde beni.
Yaz dedi yağmur
Yaz ve artık çekilsin aramızdan
Kavurucu, yorucu,
Sorgulayıcı yaz!
Dört mevsim Eylül olsun
Dört gözle beklesindi Eylül’ü
İsyanım, başkaldırım!
Sizler oturup kendi başınızın çaresine bakarken
Başım Eylül’ün yumuşak ellerinde
Ve yere gelmiyor sırtım!
Ne kadar da güler yüzüm
Güleryüzlü Eylül’ü okşarken
Dondurucu bakışlarına niye hayran olasınız ki siz?
Güneş dikliğinden utanır olmuş
Boynu bükük ve af diler gibi benden
Yakmıyor artık!
Deniz kimseyi çekmiyor benden başka
Dağlar sarartıp otları
Toz duman halinde
Savrulmuyor yalnızlık!
Eylül var!
Sıkıntı sıkılır benden
Gider uzaklara!
M’S