Çoğalıyor Yüzüm

ÇOĞALIYOR YÜZÜM
Yüz üstü yatıyorum sırt üstü yatan gecenin koynunda
Bahar gelir de örter mi üstümü dua yorganı ile…
Beşiğim sallanıyor, dünyaya kafa tutarcasına
Çocukluktan kalma bir yaprak düşmesi
Bir yer titreme ninnisi yalanı ile
Kayıp yıllara kanıp duvarlara vurduğum başlar
Başkaldırıyor topraktan göğe doğru…
Benim güneşim yakmıyor Baharı
Susmak da yeteri kadar yeterli gelmiyor
Gelmiyor içimden içmediğim bir and’a bağlılık
Yokuşu yok eden hayırlara vesile hezeyanları yaşamak galip geliyor
Her şeye rağmen…
Her şey sana rağmen oysa sen de biliyorsun
Biliyorum yani ben
Her şeye rağmen olan sen…
Çocuk bakışlarım kayıp şimdi
Düşüncelerine pranga vurulan şairlerin şakıdığı gibi şakımamı bekleme benden
Ne kadar derin bakarsam
O kadar sığ olur bakışlardan çıkan anlam
Beni çocukken beklesin bekleyecek olan
Kirli yüzlerimle beklesin
Hangi yüzüm daha kirli ki şimdi?
Ve kaç yüzüm var benim
Çıkmak için Bahara?
Yüzüm gözümden düşeli
Ellerime düşüyor asıl görev,
Kapatmak için yüzümü
Oysa iki elim var benim
Çocukluktan kalma
Ve git gide çoğalıyor yüzüm
Yüz vermeyen ruhumun gölgesinde…
M’S