ŞİİR KOKAN EVLER


ŞİİR KOKAN EVLER
Duygularına toz kondurmayan şairlerin
Şiirleri eskiyor tozlu raflarda
Şiir kokuyor sonra evlerin odaları
Balkona gelip şiir ötüyor serçeler!
Bir şiir de bana düşer mi diyerek
Yüzünü düşürenler
Düşüyor birer birer!
Duygularına söz kondurmayan şairlerin
Dizeleri sökün ediyor bulutlardan
Umutlardan umudunu keseli…
M’S


Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir