MAVİ TEBESSÜM
Yüzümüzde beliren gülümseme
İçimize mavi bir karanlığın çökmesidir
Gece kimine göre gurursa
Huzurdur kimine göre de!
Ahtapotun kolları gibi
Nereye uzansan boşluksa
Sarılmanın zamanıdır maviye
Maviliklere kış düşmeden
Ayaz vurmadan gülmelere
Ve düşmeden gözyaşı ayak ucuna
Ayakta gitmek lâzım
Kalkmadan yollar ayağa…
M’S


Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir