KIRIK AYNALAR
Üşenir oldu insanlar
Kendi ettikleri duaya amin demeye
Emin değiliz artık farkında mısınız
Neyi isteyip
Neyi istemeyeceğimize?
Savruk hayatların esiriyiz çoktandır
Sarıldıklarımızdan çok kendimizden şüpheye düşmekte
Beis görmüyoruz!
Kararttığımız gecelerden sonra
Yollara attığımız taşlardan, dikenlerden
Ağzımızdan çıkanı duymayan kulaklarımızdan
Üstümüze vazife olmayan işlere soktuğumuz burunlarımızından
Kendi kirlettiğimiz küçük dünyamızın kokusundan olsa gerek
Güvenmiyoruz da kimseye!
En kötüsü bu değil elbette
Daha kendimizi tanımıyor,
Ne istediğimizi bilmiyoruz.
Yalan desin bir bilen lütfen?
Kabul olanların hakkını teslim edemediğimizden
Kabul olacak diye korktuğumuz duaların altında eziliyoruz!
Semaya uzanan eller titrek
Yeniden bir şeyler isteyecek kalbimiz ürkek hep.
Kendi iç temizliğimizi yapmadan
Kendimizi bilmeden okuyoruz
Analizler yapıp insanlar hakkında
Küçük düşüyoruz aynanın karşısında!
Utandığımız da olmuyor değil hani!
Yastığa başımızı her koyduğumuzda…
M’S


Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir