KENDİNDEN EMİN YAPRAK

KENDİNDEN EMİN YAPRAK
Coşkulu hüzünler miydi yoksa
Sele kapılmış gibi üstümüze gelen?
Yaprakları Eylül’e yük ve hasret
Gözlerinden dökülüyordu sanki
Paldır küldür gök gürültüsü…
Gemiler dalgalardan
Dalgalar kaptanlardan
Gidenler korsanlardan daha telaşlıydı
Gördüm, kördüğümü ellerimle!
Ötesi var mı dedim?
Ötelerden ötesini gösterdi martılar
Gidip gelmişler belli
Kanadı dinç ve yorgun martılar…
Öteye giden kime vuslat?
Ötelerin ötesine meftunuz biz!
Eylül’ün hüznü sizin olsun
Daldan koptuğu gibi düşmedikten sonra toprağa
Ötelerin niye bükük sanıyorsun boynu
Eylül’e yük ki Eylül’ün sözü mü geçiyor
Kendini beğenmiş salınan yaprağa…
M’S