BİR SIKIMLIK CAN
Bir şiirden geçerken gördüm seni
Elin ayağına dolaşmış
Gözlerin uzaktan bakıyordu
Masadaki yarım kalan çaya
Elindeki bardağın bir sıkımlık canı vardı
Ellerinin dişleri birbirine değdikçe
Bardak kırılıyordu içten içe!
İyiydi bir sıkımlık can.
Bardakta yarım kalan çay da geçmişti kendinden
Senden geçerken…
Arkasından dökülüp gittiniz ikiniz de
Bardağı yarım bırakanın peşinden.
Senin ellerin şiirden çıkmış gibi
Kanları avuçluyordun giderken
Bir sıkımlık canın vardı senin de
Onu da verdin ellerine, ölmeden…
M’S
 
 


Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir