-MIŞ

-MIŞ
Gözleri rengârenk oluyor
Kar, tipi, fırtına görünce kapıda
Pencereyi de o yüzden açık tutuyor
Sinesine vuruyor
Utanç yüklü cümlelerle.
Yüzünün rengi soluyor
Bembeyaz olunca şehir.
Sızının rengi de varmış
Kış tüyü yorganların altında
Gözyaşlarını saklıyormuş.
Tipi yakıyormuş estikçe bağrını
Tipsiz ve bereketsizmiş
O yüzden solsun istiyormuş
Rengi sızının…
Kayıtdışı imkânlar seferber olmuşlar
Uçuruma cümleler ittirme adına!
Dikine gitmiş deniz
Dağların,
Dalgaların dikine düşmüş gözlerin rengârenk akışı
Fırtınalar anlayınca
Yalpaladığını gemilerin
Bırakmazmış peşini.
Yakasından yakalanmış sevinçler.
Şiir katili sevi’lerin.
Sevinçlerin yakası,
Kavuşmazmış.
Baharı müjdeleyen çiçekler
Kış uykusunda!
Çiy düş görmüş
Dönmüş güneşe sırtını
Ayaklar altında perişan ve salaş umutlar
Alıp gitmiş umudunun tortusunu..
M’S