gece
KENDİMDEN KAÇ
Açardık bir Sezen…
Yanında dalgalar
Ve dağ hışırtısı
Alınca demini çay,
Sözümüz geçmezdi geceye
Ne mutlu…
Benim saçlarım uçuşur
Kapatırdı yüzümü
Yüz mü var da sanki
Göğe bakacak?
Sen de toplama sakın saçlarını ey gece!
Dağılsın
Benim gibi.
Dağıldığım gibi…
Koşarak kaç kendimden
Kendine gelmek neymiş gör
Neymiş dağlardan akıp gelen
İçimize…
M’S


Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir