GÖNÜLLÜ SÜRÜLDÜK

GÖNÜLLÜ SÜRÜLDÜK
Memleket gibi sevdalarımız vardı
İçinde nehirler akmıyorsa da
Dağları vardı
Üşütüyordu soğuğu
Memleket gibiydi.
Başımızı yastığa her koyduğumuzda
Başımız eğilmiyordu önüne
Sevdalarımız kaldı memleketimizin sokaklarında
Sürgün ettiler bizi
Ya da biz gönüllü sürüldük
Perdeler aralanmazsa darlanırdık
Darılırdık toprağa düşen suya
Betonların arasına gömdük ne varsa elimizde
Elimiz memleket kadar sakin
Memleket kadar sertti
Vurunca tokadı kendi yüzümüze
Şimşek olup çaktı
Avucumuzdan kayıp giden sevdalar…
M’S