Düşüyorum Gözlerinden


yol
 
DÜŞÜYORUM GÖZLERİNDEN
Düşüyorum gözlerinden
Bir yağmur damlası serinliğinde
Ayazda kalmış dalına tutunamayan bir serçe gibi
Düşüyorum
Yarasa tokluğuna karanlık
Şair tokluğuna geceye düşüyorum
Geceye kalma sen
Akşamın kızıl mavisi doldursun içini
Ben yıldızlardan düşüyorum
Gözlerinden…
Yar asa ile ölç beni elindeki
İçimdeki baharı al,
Al
Şekil ver
Antik bir bahar var içimde
Harabe
Restore etmek sana düştü
Gözlerden düşmek bana…
Geri ver aldığın
Şekil verdiğin baharı
Bana geri ver
İçimden söke söke alır gibi yaptığın
Kendi ellerimle sunduğum baharı ver
Kime yorgun düşsem
Düşüyorum gözlerinden
Yağmura rahmet deyince irkilmiyoruz
Sinsi diyelim biz de.
Düşerken gözlerinden
Adımsız yollara düşeyim
Kazık gibi çakılıp yola
Beklemekten düşmeye kalmadı mecalim
Sen yolu çek altımdan
Kahverengiden yeşile çalıyor dağlar
Gel inat etme gitmek için
Sözümden düşmeden…
M’S


Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir