NEYSE

 

Sayfalar dolusu yaşanmamışlıklar biriktirdim

Bendini yıkıp dökülmeye başladı yaşlar

Sanki bir yağmur zannederdiniz siz

Bana göre ayak sesleri durgun bir nehrin

Siz alıp giderken başınızı

Dökmeye değer bulmazken bir damla yaşınızı

Yaşınızdan bihaber koltukta taşıyorken başınızı

Sözüm ona susarak

Tüm kininizi kusarak

At oynatıyordunuz ruhumun çorak tarlasında

Yaşıyor musunuz bilmiyorum

Yarışıyor musun yoksa?

Size de tanıdık geliyor mu bilinmezlikler

Muamma denilen hayat?

Ay vuruyor mu gecenize sizin de?

Merak ettiğim için değil

Merak ettiğimi düşünesiniz diye çıkmaz bir sokakta debeleniyorum

Çığırtkan bir sarraf gibi heba ediyorum cevherlerimi

Yitirmek istiyorum cevherimin değerlerini

Yitirmek ve yok pahasına satmak

Fakir düşmüş ruhunuza merhamet belki

Belki de ayna tutmak vazifesi, yüzsüzlüğünüze!

Bakmayın siz benim böyle tehlikeli sularda yüzdüğüme

Merak etmiyorsanız bakmayın aynaya da

Siz size emanet edilen ne varsa bakmayın

Yakışan neyse artık

Neyse!

M’S


Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir