SÖZ VE GÖZ

Nereye gideceğine karar veremedi gözler
Bir lazer ışığı gibi
Aya baktı
Güneşe bakamazdı
Gündüz hep kabuğundayken nasıl bakardı güneşe?
Gözler yerini sözlere terketti
Terkedilmeyi göze aldı yani
Gözlerin terkedilmesi alay konusu oldu
Yalan söylemezdi ya hani?
Yalandı bu
Gözlerden başka bilen yoktu bunu
Bir de benden başka
Sözler girdi devreye
Devreleri yakma adına
Kendi gücüne inandırma adına
Hayırdır demedi kimse
İnanırlardı sözün gücüne
Asaletine de inanmışlardı gözün
Gözlerin
Yalan söylememesine de?
Ne olduysa oldu
Yani gözlerin yerini sözlere terketmesiyle oldu olanlar
Sözler de tesir etmedi
Gözlerin gücünden mülhem
Soyup soğana çevirdi tüm sırları
Tüm sırları ifşa etti
Ve tüm tesirci gücünü heba etti
Yalanlarıyla da olsa İnandırdı herkesi
İnanması gerekmeyenleri
Sözler ve gözler artık birer NÖTR idiler
Hiç bir ruha yol gösteremeden sessizce
Aldılar çöplüklerdeki yerlerini
Artık kimse
Bundan sonra
Söze
Göze
Sana ve bana inanmazlar…
İnanmasınlar diyeydi bütün çabam
Çabama saygı duyup
Devam ettiler inanmaya…

M’S
21.36
21.10.’12


Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir