İMAM HATİPLİLER HALA ÖKSÜZ
İMAM HATİPLİLER HALA ÖKSÜZ
Aklı evvel bir güruhun, sırf geçmişinden kopuk, temeli çürük, batı özentisi nesil yetiştirmek için kolları sıvadığı günlere Allah bizleri bir daha götürmesin.
Ülkemiz insanının üzerinde ne kadar deneme yapılırsa yapsın, maya sağlam olduğu için, suni binalar yükselmedi çok şükür bu cennet vatanda.
Harf inkılâbı yapıp bir gecede âlimleri cahil yapmayı başardılar ama bunu sürdürmeye güçleri yetmedi.
Seyyar darağaçlarında nice âlimi şehit ettiler ama onların ruhlarını öldüremediler.
En son oynayacakları bir oyun vardı, sahneye sürdüler, sahnede göbek atıp, sarhoş oldular, onlar ayyaş ayyaş dolanırken orta yerde, uyumayan halk elinin tersiyle tokadı geçirip suratlarına kendilerine bile gelmelerine fırsat bulamadan afallattılar toplum mühendislerini.
Siyasi… ıııı… Ha… Yaa… tııııımaaaa MAL olsaaaa daaa İmam Hatipleri kapatacağım diyen gözünü rezillik bürümüşlerin siyasi hayatları son buldu fakat milletin hafızası çok şükür unutmadı olanları, olan bitenleri.
O zamanlar feryat eden, o zamanlar, yapmayın, etmeyin, bu millete yazık olur diyenler şimdilerde çok memnun görünüyor.
Memnun olmamak mümkün değil.
Sokaklarda birkaç kendini bilmezin, yeni sisteme hayır kampanyalarının işe yaramadığını, ellerine yüzlerine bulaştırdıklarını görünce daha çok memnun oluyoruz.
Memnun oluyoruz, iyi güzel de, lakin benim asıl anlatmak istediklerim bunlar değil!
İmam Hatip gençliğinin ne kadar önemli olduğunu, o okullarda öğrenim görmenin bu ülke geleceği için ne kadar elzem olduğunu bilen o kadar çok zengin, İmam Hatipli siyasileri referans alarak koltuk sahibi, ihale sahibi olmuş insanımız var ki!
Şimdi haydi, hepinizin istediği oldu, İmam Hatiplerin önü açıldı, pamuk eller cebe, dediğimiz zaman, kaçacak delik arıyorlar.
“Müslümanlar dinleri için ölmeyi göze alırlar ama dinlerini yaşamazlar.” Diye bir söz vardı kime ait olduğunu hatırlamıyorum.
Şimdi yaşama vakti işte, beş vakit namazla Müslüman olunmuyor beyler!
Elinizi taşın altına koyma vakti!
Konya Ticaret Odası başkanına mesaj bıraktım, mahallemizden birkaç öğrenci İmam Hatip Lisesine gidecek servis ücretleri için yardımcı olurlar mı acaba? Diye.
Sağ olsun Başkan bizzat aradı, birden heyecanlandım, tamam bu iş! Diyerek…
Bir de ne göreyim, biz bu tür konularda yardımcı olamıyoruz, dediler.
Afedersiniz ama hangi tür konularda yardımcı oluyorsunuz deme gereği bile duymadan, teşekkür ederim, deyip vedalaştım.
O an bir Kayserili fıkrası geldi aklıma:
Kayserili kadına yeğeni gelip, teyze; bana biraz para lazım, verebilir misin? Demiş.
Kadın: Kuzum, istediğin can olsa çıkartıp veririm de, sen en olmaz şeyi istiyorsun, para bu, nasıl veririm? Demiş.
Fazla söze ne gerek var, ne de benim yazmaya mecalim var…
İyi Müslümanlıklar…
Not: Yine de olur a, “ben destek istediğiniz öğrencilere ulaşmak istiyorum” diyen olursa, bana mail adresimden ulaşabilirler.
