EZBERLENMİŞ KORKULAR

EZBERLENMİŞ KORKULAR

Her dem depreşirse korkular beyninde, yollar götürmez seni gideceğin yerlere…

Cesaret pazarda satılmaz, ateşe atlamayı göze almayanlar mahrum kalırlar gül bahçelerinden. Kim demiş karanlıklar boğar insanı? Ne ışıklar vardır da bilemezsin girmeyince…

Ufak düşüşler bir yükselişe gebedir kimi zaman, düşmeyince göremezsin…

Yoğun bir küçülmedir sıkışan ruhun mengenede, patlarsa dağıtır efkârı, açılır ve uzaklaşır gamdan kederden…

Sığ sular nasıl da güvenli, nasıl da eminsin boğulmamak için. Uzaklar senden daima uzak, yeni yerler, keşfedilmemiş ve bakir.

Kalkıp kımıldasan, biriktirsen nefesini ve üflesen etrafındaki korku sislerini…

Ne ufuklar açılır sana, ne güzellikler vardır bilinmez diyarlarda…

Toz toprak altında yığılıp kalmış enkazını kim diriltir senden başka?

Sinsidir korkular, gelip girer hücre hücre, iliklerinde kaybeder cesaretini, hevesini, yaşama isteğini.

Daralır da ruhun, fırlamak ister bedenden, sen hala ‘korku dağların bekçisidir’ türküleri nağmele…

Çerçevesi çizilmiş, dibe batırmayan cesaretler vardır, kalkıp giden, gittiği yerlerde yeniden bir hayata başlayıp, yenidünyalar keşfettiren cesaretler.

Sana reva görülen hayatı bir kalemde silip atmasan da, o hayatın karanlığında kalmaya mahkûm olmadığını gösteren atılımlardır korkulardan kurtulmak.

Gündelik telaşlar yorar, sonu gelmez sorunlar yumağı çözdükçe dolaşır, bir günün sıkıntısı diğerini aşarsa, kapatıp gözlerini olmak istediğin yerin hayalini kur ve sakın hayal olarak kalmasın, git gidebildiğin yere.

Sen gidince geride kalanlar döndüğünde yok olur sanma, sen gidince dünya durur sanma, sen yokken de döner bu dünya!

Özgüvenin sağlam, kişiliğin oturmuşsa, bir bir yok olur karanlıklar, çıkarsın aydınlığa…

Üstüne gittiğin korkulardır zaten sana özgüven kazandıran, seni dik tutan, yoksa boş bir çuvaldan kalmaz farkın. İçine doldurulanlarla ayakta kalmaktır benliksizlerin yaşamı.

Aşka kafa tutmayı öğren, seni alıp götürmesin bilinmezliklere, sen aşkı içselleştir de senin gitmek istediğin yere götürsün aşk.

Hangi kitabı okursa ondan etkilenen hercai olma, kimi görürsen ardından koşar adım giden kaybolmuş bir çocuk gibi olma.

Sağlam fikirlerle çıkmak için yola, eğilip bükülmeden meydan okumak için hayata, at korkularını bir kenara, göreceksin ne yollar çıkacak karşına, ne limanlar alıp götürecek seni kendinden çok yakınlara…

mustafasus@hotmail.com

{fcomment}