YORGUNUM

 

gün batarken içine çöken hüzünleri koy çantana,

 

yagan yagmurun seni saldıgı derinlikleri de

 

bir hayal kur,

 

ellerin ceplerinde dolaşırken konya kaldırımlarında

 

bir nehir akıt yüreğine,

 

köprülerde salınan,

 

ismi konmamış intiharları kov,

 

yaşama sarıldıgın gibi dört elle,

 

gönderilemeyen düşlerime sahip çık

 

yorgunum,

 

ölüp dinlenmem lazım….

{fcomment}

 


Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir