Yaşamaya Ara
Yaşama ara verdiğimi zamandı
Çıktın karşıma
Öyle duruyordun…
Ne ellerini bilirdi ellerim
Ne gözlerinin feri yakmıştı içimi
Güneş bile ısıtmazken körpe yüreğimi
Uzaktan ruhunun sıcaklığını hissetme ütopyası
Ne tensel bir arzu bu, ne de hoyrat!
İçimden ne geçer bilmez kimse
Yüreğim çok çocuk
Avucuna bile sığar aslında
Titrektir
Korkak, biraz da ürkek
Aslında yok biliyor musun üzülmelerim…
Olur ya belki
Üzüldüğüme üzülürüm
Hadi gel demeni bekler bir yandan
Bir yandan git demenden korkarım
Gitsem ne değişir ki hayatında?
Gelsem belki çok şey
Yitirdiğin biri değilim ben
Henüz bulduğunda
Oradayım kimsenin olmadığı bir yerde
{fcomment}